فک میکنم هر آدمی تو زندگیش به یه هم صحبت نیاز داره حالا این نیاز گاهی کم تر و گاهیم بیشتر میشه . من الان تو اون برهه بیشتره هستم و هرچی بیشتر این نیاز رو در خودم حس میکنم کمتر پیداش میکنم. شاید اصلا نباید برا پیدا کردنش دنبالش دویید شاید هرچی بیشتر دنبالش بدویی اون از تو دورتر میشه.
من تنهایی رو دوست دارم ولی از احساس تنهایی بیزارم. این دو تا خیلی با هم فرق دارن . تو تنهایی خودتی و خودت و تکلیفت با خودت مشخصه ولی تو احساس تنهایی نه . تنها نیستی و تنهایی . تو جمعی و تنهایی. تو خلوتی و میدونی کسایی رو داری و بازم تنهایی . تو سکوتی تنهایی درحال حرف زدنی تنهایی . فکر میکنی دوست داری تنهایی فکر میکنی داری دوست داشته میشی بازم تنهایی .
تنهایی شاید یه لبخند ِتلخ باشه ولی احساس تنهایی یه بغض ِ سنگینه. نه نه بغضم نیست .
یه کابوس ِ تلخه . یه کابوس که عین ِ واقعیته . یه کابوس که قرار نیس ازش بلند شی و یه نفس راحت بکشی که آخیش بخیر گذشت .
تنهایی شاید یه خراش ساده باشه ولی احساس تنهایی یه زخم ِ عمیقه . یه زخم کاری
پ.ن :
غم خوار من به خانه ی غمها خوش آمدی
با من به جمع مردم ِ تنها خوش آمدی
فاضل نظری
تنهایی ,یه ,تو ,شاید ,ولی ,رو ,احساس تنهایی ,تنهایی یه ,تنهایی شاید ,ولی احساس ,کابوس که
درباره این سایت